எமது சமூகத்தில் வேரூன்றியிருந்த, பெண் என்றால் இப்படித்தான் இருக்க வேண்டும். பெண்ணானவள் இப்படித்தான் இருப்பாள். இதற்கு மேல் அவளால் முடியாது. ஆணைவிட பெண்ணுக்கு ஆற்றல் குறைவு என்ற கருத்துக்களை - 2ஆம் லெப். மாலதி 17 ஆண்டுகளுக்கு முன் பொய்யாக்கினாள்.
பெண்ணினால் எல்லாம் முடியும் என்று செய்து காட்டினாள். அந்நிய ஆக்கிரமிப்பில் எமது தேசம் துவண்டிருந்த போது வீறு கொண்டெழுந்தாள். பெண்கள் பாலியல் வல்லுறவுக்கு உள்ளாவதைப் பார்த்துக் கொதித்தாள்.
நாட்டின் விடுதலையோடு பெண்ணினத்தின் விடுதலையையும் கருத்தில் கொண்டு ஆயுதம் தூக்கியவள், அந்த இலட்சியக் கனவோடே வீரச்சாவை தழுவிக் கொண்டாள்.
அன்று(10.10.1987 ) நடுராத்திரியில் தமிழ் பெண்களுக்கு அநீதி இழைத்த, வல்லாதிக்க இந்திய இராணுவத்தை எதிர்கொள்ள கோப்பாய் கிறேசர் வீதியில் காத்திருந்தாள்.
1987 அக்டோபர் 10 ஆம் திகதி நள்ளிரவு 1 மணியளவில் இந்திய வல்லாதிக்க இராணுவம் மீது அவளது எம்16 ரக துப்பாக்கியிலிருந்த குண்டுகள் சீறிப்பாய்ந்தன. அந்தத் தாக்குதல் 2 ஆம் லெப் மாலதியின் இறுதித் தாக்குதல்.
புலிகள் போராட்ட வரலாற்றில் முதல் பெண் போராளி 2 ஆம் லெப் மாலதி வித்தாகி வீழ்ந்தாள். அது தமிழீழப் பெண்களின் எழுச்சிக்கு வித்தாகவும் அமைந்தது.
Extract from the book named "Women Fighters of Liberation Tigers"
written by Ms.Adele Balasingam
The Indo- LTTE war broke out on the 10th October1987. On the very first day of the war, the LTTE women unit confronted the Indian troops at the strategic junction of Kopay, a village 5 kilometers from the Jaffna city. As a convoy of Indian troops advanced along the Navatkuli-Kopay Road the LTTE women fighters encamped at Kopay were prepared to confront a powerful force.
The women fighters were near the Kopay junction in defensive positions when a convoy of Indian troops arrived in the black of the night. Hundreds of troops jumped out of their vehicles and started to advance towards the women fighter's positions. Heavy fighting broke out. Our women cadres fought hard, putting up fierce resistance against a formidable contingent with superior firepower. In that clash Malathy died. Malathy was the first women fighter to die in battle. Janani, a veteran of many battles, takes up the story of Malathy's death.
"We were in our bunkers firing at the army. Hundreds of Indian troops had jumped out of their vehicles and were firing as they moved towards us. Motor shells were exploding everywhere. We knew the army was advancing quickly. Malathy was shot in both legs. She couldn't move and she was bleeding profusely. Realising that she was mortally wounded, she swallowed cyanide. A decision had been made to withdraw because we were heavily out-numbered. Myself and another girl went over to carry Malathy. Malathy refused to come with us. She begged us to leave her and asked us to withdraw. Nevertheless, we lifted Malathy and carried her and when we arrived at a safe place she was dead."
